Als je aangevallen wordt, moet je vechten, vluchten of bevriezen. Haringen hebben
ooit gekozen om te vluchten en daar zijn ze aardig goed in geworden. Ze zijn in
grote groepen, scholen, gaan zwemmen. Een school kan bestaan uit
honderdduizenden haringen en de wervelingen van zo’n massa brengen een
aanvaller in verwarring. Aan die scholen heeft de haring ook zijn naam te danken.
De haring heette in het oudnederlands ‘heering’. Dat woord komt van ‘heer’, dat in
dit geval ‘leger’ betekent.
Haringen hebben nog een special effect ontwikkeld. Ze proberen te verdwijnen, ook
als er niets in de buurt is waarachter ze zich kunnen verstoppen. Dat doen ze met
speciale huidcellen, die als kleine spiegels werken. Als je in water spiegelt, ga je op
in de omgeving en ben je niet te zien. Helaas heffen ze die onzichtbaarheid een
beetje op door te bewegen, waardoor de spiegels gaan glimmen en glinsteren.
Gelukkig maken de miljoenen reflecterende spiegeltjes van een school haringen
het voor een belager ook knap lastig om zich te focussen.
Onze menselijke huid kan niet op tegen zoveel bling bling. Als wij willen opgaan in
de natuur zullen we toch echt een camouflagepak aan moeten trekken. We hebben
zo’n pak niet vaak nodig, omdat er meestal niet op ons gejaagd wordt. Wij kunnen
onze spiegels en glimmers gewoon gebruiken om eens extra op te vallen. Haringen
kunnen zich die luxe niet permitteren. Hun bling bling gebruiken ze om niet gezien
te worden. Safety first.